«معدن اورانيوم ساغند» در يزد به علت کمبود منابع مالي جهت پرداخت حقوق و دستمزد نيروهاي مستقر در اين واحد، در آستانه تعطيلي کامل قرار گرفت.

به گزارش
پايگاه خبري تحليلي پيرغار به نقل از
شبکه اطلاع رساني راه دانا؛ معدن اورانيوم ساغند يزد که از 3 ماه پيش به بهانههاي مالي در سير تعديل نيرو و فسخ قرارداد با پيمانکاران استحصال خود قرار گرفته بود در آستانه تير خلاص قرار گرفته است.
به گزارش «وطنامروز»، معدن اورانيوم ساغند که تنها معدن زيرزميني و مهمترين منبع تأمين مواد اوليه و کانسنگ اورانيوم است، در اولين روزهاي کاري سال 95 در آستانه تعطيلي کامل قرار گرفت. گفتني است طي چند ماه گذشته، به علت کاهش توليد کيک زرد در کشور، استخراج کانسنگ اورانيوم از اين معدن استراتژيک متوقف شده بود و در اين مدت، تنها صيانت و نگهداري از اين ثروت ملي در دستور کار قرار داشته، اما همين سطح از عملکرد نيز با آغاز سال جديد قرار است پايان بپذيرد.
در اين زمينه توجه به يک نکته، بسيار حياتي است. معدن ساغند داراي تونلهاي متعدد تا عمق 340 متري زمين بوده و دائماً توسط آبهاي زيرزميني تهديد ميشود و تعليق 2 هفتهاي- حتي کمتر- در حفظ و نگهداري از اين معدن منجر به آبگرفتگي تونلهاي کانسار اورانيوم شده و امکان بهرهمندي از اين ثروت ملي را بسيار سخت خواهد کرد.
طبق اعلام مهندسان استخراج کانسنگ اورانيوم در معدن اورانيوم ساغند، در صورت تعلل سازمان انرژي اتمي در حفظ و نگهداري از معدن و تأخير چند روزه در تخليه آبهاي زيرزميني تونلها و چاههاي اين کانسار ملي، هزينه راهاندازي مجدد و بازسازي آن از هزينه تأسيس يک معدن بکر و آغاز از فاز صفر اکتشاف و استخراج معدن، بيشتر و گزافتر خواهد بود.
معدن ساغند که داراي 2 بخش روباز و روبسته است، تحت مديريت سازمان انرژي اتمي ايران قرار دارد. بخش روباز اين معدن، حدود 2 سال پيش با آغاز تعليق فعاليتهاي هستهاي عملاً به کار خود پايان داد و با توجه به متوقف شدن معدن روباز گچين بندرعباس
- ديگر معدن اورانيوم ايران- امروز بخش روبسته معدن اورانيوم ساغند عملاً تنها منبع تأمين کانسنگ اورانيوم است.
گفتني است اين معدن تنها معدني است که بابت آن ايران توانست از پيمانکار چيني در فرآيند بهرهبرداري غرامت دريافت کند. در واقع پس از رها کردن معدن توسط پيمانکار چيني، ايران توانست پس از طرح دعواي بينالمللي، از اين پيمانکار خارجي خسارت گرفته و معدن را به دست توانمند متخصصان ايراني به بهرهبرداري برساند.
گفتني است مواد معدني استخراج شده از اين معدن براي توليد کيک زرد به کارخانه شهيد رضايينژاد اردکان انتقال داده
ميشد در چنين شرايطي با تعطيلي معدن ساغند، مجتمع شهيد رضايينژاد نيز محکوم به تعطيلي است.
معدن ساغند هماکنون با 200 نيروي پيمانکار و حدود 80 نفر پرسنل سازمان انرژي اتمي اداره ميشود. در پيگيريهاي صورتگرفته، علت تعطيلي اين معدن، کمبود منابع مالي جهت پرداخت حقوق و دستمزد نيروهاي مستقر در اين واحد اعلام شده، اين در حالي است که سازمان انرژي اتمي هماکنون 13 هزار نفر پرسنل دارد و سال گذشته نيز
600 نفر پرسنل پيمانکار استخراج معدن ساغند را به 200 نفر تنزل داده است.
اکنون سوال اين است: اگر قرار باشد ايران طي مفاد برجام تا 7 سال ديگر آزادانه به توليد صنعتي فناوري هستهاي بازگردد، بدون اورانيوم و مواد اوليه معدني، با مشتي ماشينآلات مکانيکي که مواد اوليهاي براي ريختن در آنها وجود ندارد، دقيقاً چکار ميتوان کرد؟ آيا اميدوار باشيم پس از نابودي مهمترين منبع اورانيوم داخلي، ميتوانيم از دشمنان خارجي خود که تا همين لحظه هزاران مانع بر سر فعاليتهاي هستهاي ايران قرار دادهاند، در آن روز مواد خام بخريم و در داخل غنيسازي کنيم؟!